บทละครโทรทัศน์ เจ้าบ้านเจ้าเรือน ตอนที่ 6

เช้าวันใหม่ บ้านบรรยากาศริมคลองยามเช้าดูอบอุ่น ชมพูในชุดนักเรียนเรียบร้อย เดินไปเดินมาอยู่ในห้อง นับตัวเลขถอยหลังไปเรื่อย “6 -5-4-3-2”

แพรขาวรีบแต่งตัวอยู่ในห้องน้ำ “มาแล้วจ้ะ... ทันเวลาไหมคะ” ชมพูมองคุณแม่ที่ตื่นสายนิดหน่อย พยักหน้าให้แบบคุณครูปกครองที่โรงเรียน แพรขาวยิ้มแหยๆ “ไปโรงเรียนกันดีกว่าพวกเรา”

ชมพูดีใจ จับมือแม่พร้อมออกจากห้อง  โทรศัพท์ที่วางอยู่บนโต๊ะดังขึ้นพอดี

“อ้าว..ลืมโทรศัพท์..” แพรขาวกลับมาหยิบโทร มองที่หน้าจอเห็นว่าเป็นเบอร์พัสกร เลยยังไม่รับ แต่บอกชมพูว่าให้รอสักครู่ “ชมพูจ๋า..ขอคุณแม่คุยสายนี้แป๊บนึงนะคะ..รับรองไม่สายแน่ๆ “

ชมพูมองหน้าแม่แบบงงๆ

มุมหนึ่ง บริเวณสนาม  แพรขาวเดินมามีมือถือโทรศัพท์อยู่ด้วย “แพรรีบค่ะ...บอกธุระพี่กรมาเลย”

“แหม...สามีเก่าโทรมาล่ะไม่อยากคุยเชียวนะ..เดี๋ยวนี้คงมีหนุ่มๆ มาให้เลือกเพียบเลยสิ”

แพรขาวเอาโทรศัพท์ออกจากหูพยายามระงับอารมณ์ แล้วคุยต่อ “ธุระของพี่กรคือ..”

“เดี๋ยวนี้พูดกับสามีไม่เพราะเลยนะคะ..เมียพี่”

“แพรต้องรีบไปส่งลูกค่ะ..แค่นี้..”

พัสกรรีบพูด “เอาลูกกูคืนมา!”

“ไม่มีวัน”

“แพรขาว! จนจะตายแล้วจะแข่งกะคนรวยเหรอ แม่จนๆ ไม่มีวันชนะพ่อรวยๆหรอกเว้ย เธอเป็นแม่ที่เลว ฉันจะทำให้เธอไม่เหลืออะไรเลย“

แพรขาวตัดสายทิ้ง หูชาไปหมด พยายามตั้งสติข่ม  

สีนวลมองมาจากหลังหน้าต่างชั้นบนเรือนใหญ่  มองแพรขาว สายตาไม่ประสงค์ดี