บทละครโทรทัศน์ เจ้าบ้านเจ้าเรือน ตอนที่ 6 หน้า 4
จานขนม และแจกันดอกกุหลาบจัดใหม่ แพรขาวนำมาถวายไรวินท์
“ลองขนมฝรั่งดูหน่อยนะคะ จะได้เปลี่ยนรสชาติบ้าง..ไม่ซ้ำซาก”
ไรวินท์ปรากฏตัวอยู่ข้างๆ แพรขาว “นี่ริจะติดสินบนเทียว..เห็นจะเป็นเรื่องใหญ่โต”
“อุ๊ย...คุณวินท์ก้อ..ไม่รู้ล่ะ อย่าลืมสัญญาของเรานะคะ”
ไรวินท์ทำเป็นไม่เข้าใจ “สัญญารึ สิ่งไรกัน” แพรขาวทำหน้างอน ทำท่าจะหยิบจานขนมและแจกันคืน “ของถวายน่ะ ให้แล้วเอาคืนบาปกรรมน่ะ”
“ว่าไงล่ะคะ...”
“ราวสองยาม เมื่อเธอได้ยินเสียงเปียโนของฉัน นั่นหมายถึงฉันพร้อมที่จะพาเธอไป..”
แพรขาวทำตาโตตื่นเต้น “ค่ะๆ เสียงเปียโน...ฉันไม่พลาดแน่ๆ “
ไกลออกไป ผีสีนวลมองการพูดคุยของไรวินท์และแพรขาว อย่างน่ากลัว
แพรขาวในชุดนอนคิดตี้ก้มลงหอมแก้มชมพู ที่นอนหลับตาปุ๋ยบนเตียง แพรขาวมองลูกสักครู่ หันไปมองนาฬิกา
แพรขาวนั่งหอบเอางานมาทำที่บ้านด้วย ที่ข้างๆ โต๊ะ มีกองตุ๊กตาที่เหลืออยู่หลายตัว
จู่ๆ เสียงโทรศัพท์ที่ตั้งระบบสั่นก็ดังขึ้น แพรขาวตกใจ รีบดูหน้าจอ เห็นเป็นชื่อ ลลิต แพรขาวทำหน้าแปลกใจ
“สวัสดีค่ะ คุณลลิต”
“ขอโทษนะครับ โทรดึกไปนิด พอดี ยุ่งมาก..แพร...พร้อมไหมครับ งานวันเสาร์นี้”
หมอนวดสาวเซ็กซี่มาถอดเสื้อคลุมของลลิตออก เห็นร่างเปลือยท่อนบน สวมสร้อยลูกปัดตาเสือ มีรอยสัก นุ่งผ้าเช็ดตัวพันกายท่อนล่างไว้
“อ๋อ..พร้อมสิคะ”
ลลิตนอนคว่ำหน้า ให้หมอนวดนวดน้ำมันสบายใจ แต่ก็คุยโทรศัพท์กับแพรขาวไปด้วย “ผมดีใจนะ ที่สปาของเราจะมีคนเก่งๆ ที่มีบุคลิกน่าเชื่อถืออย่างแพรมาเป็นเกียรติกับสปาของเรา”
“แพรต่างหาก ที่ต้องขอบพระคุณคุณลลิตที่ให้โอกาส”
ลลิตพลิกตัวนอนหงาย สายตาจ้องที่หมอนวดสาว หมอนวดสาว ตกใจเล็กน้อย ลลิตคว้ามือของหมอนวดไว้ แต่ยังโทรศัพท์กับแพรขาวไปด้วย “แพรต้องชอบงานแน่ๆ แพรเหมาะกับการทำงานบริการ ..พบปะผู้คน ผมบอกได้เลย”
“ก็ต้องขอลองดูก่อนนะคะ..” เสียงเปียโนเริ่มดังขึ้นเป็นเพลงม่านไทรย้อย ที่แพรขาวเคยได้ยิน แพรขาวรีบมองเวลา
“แล้วแพรจะสนุก..แล้วก็..เจริญก้าวหน้า..มีอนาคตไกลกับงานนี้แน่ๆ ดีใจ ที่ได้ร่วมงานกันนะครับ” ลลิตยิ้มกริ่ม กดปิด ก่อนจะโยนโทรศัพท์ทิ้งไว้ข้างๆ แล้วหันไปจับตัวหมอนวดสาว ผลักลงไปนอนบนเตียงนวด แล้วตนเองก็ก้มลงไปจัดการ
แพรขาวรีบลุกไปนอน