บทละครโทรทัศน์ ระบำไฟ ตอนที่ 7 หน้า 4
พัดชาส่ายหน้า เพราะไม่มีเงิน รีบควักเงินหมื่นที่เตรียมไว้ให้เจ๊
พัดชานั่งนับเงินสดอยู่ที่เตียง แล้วเปิดดูสมุดบัญชี เห็นเงินติดบัญชีอยู่ “ค่าเช่าบวกกับเงินเดือนที่ร้านกาแฟ น่าจะพออยู่ได้...” พัดชาได้ยินเสียงผัวเมียทะเลาะกันล้งเล้งอยู่ที่ถนนหน้าตึก แว่วมา พัดชาลุกไปเปิดหน้าต่างดู เห็นผัวตบเมีย เสียงร้องไห้ ฯลฯ พัดชามองเครียดๆ หดหู่กับสภาพแวดล้อมเหลือเกิน พึมพำกับตัวเอง “อย่างน้อยที่นี่...ก็ดีกว่าในนรกนั่น”
สำนักพิมพ์ เทศราชนั่งพลิกดูภาพถ่ายโสเภณีเด็กที่เพิ่งอัดมา แล้วเอาใส่ซองเก็บไว้ในลิ้นชัก แต่พอดึงลิ้นชักออกมา ก็เห็นที่เคยแอบถ่ายตรีประดับไหลออกมาจากด้านในลิ้นชัก เลยหยิบขึ้นมาดูอย่างคิดถึง ไม่ทันสังเกตว่าพยางค์เดินเข้ามายืนมอง
“ทุ้ย ทำเป็นไม่สน ไม่อยากเจอ แต่วันนี้รีบเข้ามาแต่เช้าเชียวนะไอ้เทศ”
เทศราชรีบเก็บรูป ทำไม่รู้ไม่ชี้ “ผมมาประชุมกับฝ่ายอาร์ต เดี๋ยวก็ต้องออกไปแล้ว”
“แน่ใจเร้อว่าจะรีบไป ฉันว่าหนูตรีน่าจะใกล้ถึงแล้วนะ นั่นไง มาพอดี!” เทศราชจากทำเฉยๆ ไม่รู้ไม่ชี้หันขวับตามพยางค์ไปทันที พยางค์หัวเราะลั่นที่แหย่หลานชายได้ “แน่ะ ไอ้ปากแข็ง !” พยางค์หัวเราะครึ้มอกครึ้มใจเดินออกไป
เทศราชนั่งเซ็งตัวเองเหมือนกัน ที่ยังตัดเยื่อใยตรีประดับไม่ได้
ห้องพยางค์ ตรีประดับนั่งอ่านต้นฉบับอย่างตั้งใจ ตรงหน้าพยางค์
“หนูตรีมีอะไรจะโต้แย้งก็บอกมาได้เลยนะ ไม่ต้องเกรงใจ”
“ไม่มีหรอกค่ะ ตรีเชื่อใจบอกอ”
เลขาเอาเครื่องดื่มมาเสิร์ฟให้ทั้งสองคน
พยางค์เห็นแก้วของตรีประดับเป็นชาเขียว “อ้าว เมื่อกี้ฉันสั่งกาแฟสองแก้วไม่ใช่หรือไง”
เลขาอึกอัก “เอ้อ ก็...”
พยางค์มองหน้าเลขาแล้วนึกรู้ รีบโบกมือ แล้วหันไปถามตรี “หนูตรีทานได้ไหม หรือจะแลกกับอา”
“ไม่เป็นไรค่ะ”
เลขารีบออกไป ผ่านเทศราชที่หลบมุมอยู่หน้าประตู แอบดูตรีประดับจิบชาเขียว ก่อนจะยิ้มกับตัวเอง
เหตุการณ์ก่อนหน้านี้ เลขากำลังชงกาแฟให้ตรีประดับกับพยางค์
เทศราชเข้ามา “ของคุณตรีประดับไม่เอากาแฟนะ”
“คะ ?” เลขางง
“คุณตรีดื่มกาแฟไปแล้วตอนเช้า ตอนกลางวันชอบจิบชาเขียวร้อนมากกว่า”