รีเซต

บทละครโทรทัศน์ กำไลมาศ ตอนที่ 10 หน้า 5

บทละครโทรทัศน์ กำไลมาศ ตอนที่ 10 หน้า 5
28 มกราคม 2559 ( 11:48 )
8.6M
กำไลมาศ ตอนที่ 10
12 หน้า

หม่อมเจ้าหญิงภรณีร้องไห้วิ่งออกไปเลย เสด็จฯ ทรุดลงและเจ็บหน้าที่หน้าอก  

“ท่านพ่อ !!!!” หม่อมเจ้าหญิงรัมภาประคองร่างของเสด็จฯ  “ท่านพ่อเป็นอะไรไปคะ”  

“พ่อไม่เป็นอะไร  พ่อไม่เป็นอะไร” เสด็จฯเจ็บบริเวณหน้าอกแต่ก็ทำเข้มแข็ง ยังมองตามหม่อมเจ้าหญิงภรณีไปด้วยความโกรธ

 

หม่อมเจ้าหญิงภรณีวิ่งเข้ามาในห้องแล้วร้องกรี๊ดๆๆๆๆ  ดังลั่นอย่างอัดอั้น    

 

ปรุงถือพานวางลูกประคบสีขาวเดินมายืนชะเง้อมองเข้าไปในตึกใหญ่ เสียงร้องกรี๊ดของหม่อมเจ้าหญิงภรณีดังออกมาจากในตึกใหญ่ “ท่านหญิงณี !” บัววิ่งผ่านหน้าปรุงจะเข้าไปข้างใน ปรุงรีบปราดเข้าไปหา “แม่บัวจ๊ะ ท่านหญิงณีเป็นอะไร”

“ชั้นก็กำลังจะเข้าไปดูอยู่นี่”    

“ชั้นไปด้วย” ปรุงจะวิ่งตามบัว  

แต่บัวห้าม “เสด็จฯ ห้ามไม่ให้ใครที่ท่านไม่ทรงอนุญาตขึ้นไปบนตึกใหญ่”

“ชั้นคอยอยู่ตรงนี้ก็ได้” ปรุงนึกได้ส่งพานลูกประคบให้ “ชั้นฝากลูกประคบให้ท่านหญิงณีด้วยนะ” 

บัวรับพานไปแล้วเข้าไปข้างใน ปรุงชะเง้อมองตามอย่างห่วงใย   

 

หม่อมเจ้าหญิงภรณีนั่งร้องไห้โฮอยู่ลำพัง เสียงเคาะประตูดังขึ้น บัวเปิดประตูเข้ามาพร้อมกับถือพานใส่ลูกประคบของปรุง “ท่านหญิงมังคะ ท่านหญิงเป็นอะไรไปมังคะ”   

หม่อมเจ้าหญิงภรณีปาดน้ำตาบนแก้มตัวเอง ทำเข้มแข็ง “ไม่มีอะไร บัวเอาอะไรมา”

“ลูกประคบของนายปรุง  นายปรุงฝากมาให้ท่านหญิงมังคะ” หม่อมเจ้าหญิงภรณีรับพานวางลูกประคบจากมือบัวมาดู  “นายปรุงเป็นห่วงเป็นใยท่านหญิงมาก นี่ก็นั่งคอยอยู่หน้าตึก รอจนกว่าให้หม่อมชั้นไปบอกว่าท่านหญิงสบายเป็นอะไร”  

หม่อมเจ้าหญิงภรณีฟังบัวแล้วนึกถึงตอนที่ปรุงช่วยจากงู มือของเธอได้สัมผัสกับหุ่นกำยำของปรุง หญิงสาวมองลูกประคบบนพานรอง แล้วตัดสินใจอะไรบางอย่าง... คอตั้งเชิด...ยกสองมือปาดน้ำตา   และลุกขึ้นยืน

“ท่านหญิงจะไปไหนมังคะ” 

“ไปหาปรุง”   

“แต่ถ้าเสด็จฯทรงทราบ ท่านจะไม่พอพระทัยเอาได้นะมังคะ” 

“ต่อให้ชั้นทำตัวดี  ท่านพ่อก็ไม่เคยพอพระทัยชั้น” หม่อมเจ้าหญิงภรณีเอ่ยอย่างน้อยใจ “ไม่เหมือนพี่อรรถกับน้องหญิง  สองคนนั้นทำตามใจตัวเองมาตลอด แต่ท่านพ่อก็ยังรัก ถึงเวลาที่ชั้นจะต้องทำตามใจตัวเองบ้าง เผื่อจะทำให้ท่านพ่อรักชั้นขึ้นมาบ้าง”  

“ท่านหญิงจะทำอะไรหรือมังคะ”

“ชั้นจะรักคนที่ชั้นอยากรัก” หม่อมเจ้าหญิงภรณีแววตาเด็ดเดี่ยว....    

 

หม่อมเจ้าหญิงภรณีกอดหุ่นกระบอกตัวพระและร้องไห้ “ปรุงไปอยู่ที่ไหน เมื่อไหร่จะกลับมาหาชั้น ชั้นคอยปรุงอยู่ทุกลมหายใจ”  หญิงชรานั่งร้องไห้สะอึกสะอื้นอย่างเดียวดายอยู่ภายในห้อง 


12 หน้า