บทละครโทรทัศน์ กำไลมาศ ตอนที่ 25 หน้า 2
อินทวงศ์ เกล้ามาศ มรรคนายกกำลังเดินมุ่งหน้ามาที่ถ้ำ
ทรรศนะจะเดินไป แต่พระปราบจับแขนทรรศนะไว้ “อาตมาขอบิณฑบาต อย่าปล่อยชีวิตไปตามยถากรรม จงกลับเนื้อกลับตัวซะ”
ทรรศนะหงุดหงิด “หลวงพี่เป็นอะไรมากปะ ปล่อย!”
“อาตมาอโหสิกรรมให้”
ทรรศนะไม่ยอมฟังที่พระปราบพูดเลย...เขากระวนกระวายกลัวอินทวงศ์กับเกล้ามาศจะมาถึง “ปล่อยสิวะ!” ทรรศนะผลักร่างของพระปราบอย่างแรง ร่างพระปราบกระเด็นล้มไปบนกองแจกันแตก แจกันซีกหนึ่งแทงท้องพระปราบ! ทรรศนะตกใจ! ทรรศนะแทบจะสติแตก ละล้าละลังทำอะไรไม่ถูก ทรรศนะหันไปมองแล้วรีบวิ่งไปหาที่หลบหลังโขดหินแถวทางออก อินทวงศ์ เกล้ามาศ มรรคนายกเข้ามา เห็นร่างพระปราบนอนนิ่งอยู่บนพื้น ทุกคนตกใจมาก
“หลวงพี่ !” ทั้งสามวิ่งเข้าไปหาร่างพระปราบ อินทวงศ์ประคองร่างพระปราบขึ้นมา เกล้ามาศยืนดูอยู่ใกล้ๆ
อินทวงศ์จับที่เส้นชีพจรตรงข้อมือของพระปราบ แล้วบอกน้ำเสียงเศร้าว่า..“หลวงพี่มรณภาพแล้ว”
เกล้ามาศกับมรรคนายกอึ้ง ทรรศนะอาศัยช่วงที่พวกอินทวงศ์วุ่นวายอยู่กับพระปราบ ย่องหลบออกไปจากถ้ำ
ริ้วทองอยู่ในบาตรพระ...แล้วหันขวับไปด้านหนึ่ง รับรู้ได้ถึงสิ่งที่เกิดขึ้นกับพระปราบ “พี่ปรุง !” ริ้วทองมองออกไปด้านนอก โกรธมาก “มึงเป็นใคร! มึงทำร้ายพี่ปรุงทำไม!”
ทรรศนะวิ่งสีหน้าตื่นตระหนกเพราะเพิ่งฆ่าพระปราบมาเจอสวิตายืนคอยอยู่ สวิตาสังเกตเห็นอาการของทรรศนะ “เกิดอะไรขึ้น” ทรรศนะอึกอัก..หน้าซีดเผือด..เหงื่อแตกพลั่ก สวิตายิ่งอยากรู้ คาดคั้นถามทรรศนะ “บอกมาสิว่าเกิดอะไรขึ้น!”
“ผม...ผมฆ่าพระตาย” สวิตาอึ้ง ทรรศนะสติแตก “แต่ผมไม่ได้ตั้งใจ มันเป็นอุบัติเหตุ”
สวิตาเสียงเบา “ตั้งสติให้ดีๆ ก่อนได้ไหม จะโวยวายไปให้คนอื่นมาได้ยินทำไม”
“ผมไม่อยากถูกจับติดคุกนี่ ไม่รู้แหละ...ยังไงคุณต้องช่วยผม ผมจะไม่ยอมซวยคนเดียวแน่”
“ไม่ต้องห่วง ชั้นบอกแล้วไงว่าเพื่อนชั้นช่วยคุณได้ทุกเรื่อง แต่ตอนนี้คุณต้องรีบไปเอากำไลเถอะ”
“จะบ้าหรือไง พวกมันอยู่กันเต็มถ้ำ จะให้ผมกลับไปเอาได้ยังไง!”
“ไม่ใช่ที่ถ้ำนั่น แต่เป็นที่อื่น”
ทรรศนะแปลกใจ