บทละครโทรทัศน์ กำไลมาศ ตอนที่ 25 หน้า 5
“สร้อยดาว สร้อยดาว” เสียงหวานของริ้วทองเรียกสร้อยดาวดังลอยเข้ามา สร้อยดาวลืมตาขึ้น แต่สร้อยทองไม่รู้เรื่องเลย
สร้อยดาวเดินตาแข็งมาตามทาง เสียงหวานของริ้วทองดังต่อเนื่อง “สร้อยดาว...สร้อยดาว...สร้อยดาว”
อัญมณีรินน้ำเปล่าใส่แก้ว แล้วนำขวดน้ำเก็บใส่ตู้เย็น ขณะเดียวกันที่ด้านนอก...สร้อยดาวเดินตัวแข็งผ่านหน้าต่างไป อัญมณีเห็นแว่บๆ จึงหันไปมองทางหน้าต่าง “เอ๊ะ! ใคร?” อัญมณีเดินไปดูที่หน้าต่าง...ไม่เห็นใคร “ตาฝาดไปเอง” อัญมณีหันหลังจะเดินไป
ด้านหลังของอัญมณี คือร่างของสร้อยดาวที่มีผีริ้วทองเกาะหลังเป็น อัญมณีมองไม่เห็นเพราะผีริ้วทองบังตา
สร้อยดาวเดินตาแข็งเดินมาตามทาง “สร้อยดาว...สร้อยดาว...” สร้อยดาวมองไปที่ถนนอีกฟาก เธอเห็นร่างของริ้วทองยืนโบกมือเรียกอยู่อีกฟากของถนน “สร้อยดาว...สร้อยดาว...” สร้อยดาวเดินข้ามถนน
ทันใดนั้นก็มีรถยนต์คันหนึ่งที่แล่นมาตามปกติ พุ่งเข้ามาชนร่างสร้อยดาวอย่างจัง สร้อยดาวกระเด็นร่างกระแทกพื้น คอพลิก ตาเหลือกโพลนและมองไปข้างหน้า ผีริ้วทองยืนยิ้มหวานอยู่ตรงหน้าสร้อยดาว สร้อยดาวค่อยๆ สิ้นใจตายไป
อินทวงศ์ขับรถมาโดยมีเกล้ามาศนั่งอยู่ด้านข้าง มือถือของอินทวงศ์มีสายเข้า อินทวงศ์หยิบขึ้นมากดรับสาย อินทวงศ์คุยโทรฯ “ครับคุณอา ห่ะ !!!!!! อะไรนะครับ ครับ”
“มีอะไรหรือคะ” เกล้ามาศถาม
“สร้อยดาวถูกรถชนเสียชีวิตครับ”
รถอินทวงศ์ขับเข้ามาจอดในบริเวณใกล้ๆ ที่เกิดเหตุ สร้อยทองกอดศพที่คลุมผ้าสีขาวของสร้อยดาว ทรัพย์มณีกับอัญมณียืนอยู่ใกล้ๆด้วย “ดาว!!!!! ฮือๆๆๆ ดาวหลานป้า ฮือๆๆๆๆ” สร้อยทองไปกับรถเก็บศพสร้อยดาว
อินทวงศ์กับเกล้ามาศรีบลงมาหาอัญมณีและทรัพย์มณี
“คุณย่ามันเกิดขึ้นได้ยังไง”
“ย่าเองก็ไม่รู้เรื่องเหมือนกันลูก”
“ไม่น่าเลยสร้อยดาว”
อินทวงศ์กับเกล้ามาศต่างนิ่วหน้าครุ่นคิดสงสัย แล้วเกล้ามาศก็หันไปเห็นอะไรบางอย่างอยู่อีกฟากของถนน
เกล้ามาศเห็นผีริ้วทองยืนยิ้มแสยะ เกล้ามาศอุทาน “ ริ้วทอง !”