บทละครโทรทัศน์ กำไลมาศ ตอนที่ 29 หน้า 2
“กระหม่อม” นายชดออกไป
หม่อมเจ้าหญิงรัมภาจึงเข้าไปในห้อง“มีอะไรหรือเพคะ”
“พ่อให้ไอ้ชดขับรถไปตามอรรถรัตน์กลับมาจากหัวหิน เพราะพ่อรับปากกับผู้ใหญ่ไว้ว่าจะพาอรรถเข้าไปฝากเนื้อฝากตัว...เวลาไปทำงานอยู่ที่เชียงใหม่จะได้มีคนเมตตา แต่ไอ้แคล้วคนเฝ้าเรือนที่หัวหินบอกว่าอรรถไม่ได้ไปที่นั่น พ่อให้ไอ้ชดไปตามหาตามคลับตามบ้านเพื่อนฝูงที่อรรถชอบไป ก็ไม่มีใครเห็นเจ้าอรรถเลย”
“ท่านพ่อทำพระทัยให้สบายก่อนเถิดเพคะ พี่อรรถก็เคยหายตัวไปเช่นนี้เพราะไปเที่ยวกับพวกผู้หญิง เรารออีกสักวันสองวัน ถ้าพี่อรรถยังไม่กลับมา หญิงจะช่วยออกตามหาพี่อรรถให้อีกแรง”
เสด็จฯ พยักหน้ารับแต่ก็ยังไม่สีหน้าไม่สบายใจอยู่ดี
ปรุงนอนหลับอยู่บนที่นอนของตัวเอง
“ไอ้ปรุง !” ปรุงลืมตา ผีอรรถรัตน์ที่มีเลือดเต็มตาจ้องถมึงทึง บีบคอปรุง ปรุงดิ้นทุรนทุราย
ปรุงสะดุ้งตื่นจากฝันร้าย “เฮ้ย!” ปรุงมีสติเต็มที่...รู้ว่าตัวเองฝันไปก็ถอนหายใจโล่งอก...แต่ก็ยังไม่สีหน้าไม่สบายใจเรื่องหม่อมเจ้าอรรถรัตน์
ชดเดินถือของเดินมาตามป่าท้ายวัง ตาเหลือบไปเห็นนาฬิกาห้อยเสื้อตกอยู่บนพื้น ชดหยิบมาดู... ชดนิ่วหน้าใช้ความคิด...
ชดพบกับหม่อมเจ้าอรรถรัตน์ขณะเตรียมไปหัวหิน ที่เสื้อมีนาฬิกาห้อยอยู่
ชดคิดออก “เหมือนของชายอรรถเลยว่ะ !” เมื่อคิดอะไรได้จึงรีบวิ่งออกไป
ชดถือนาฬิกาของหม่อมเจ้าอรรถรัตน์และเดินเร็วๆ มาจากทางป่าท้ายวังมุ่งหน้าไปที่ตึกใหญ่ ชดเห็นปรุงผ่าฟืนอยู่แถวเรือนพักนายรวย ชดหยุดวิ่งแล้วถามปรุง “ปรุงๆ เอ็งเคยเห็นท่านชายอรรถรัตน์ผ่านมาแถวนี้บ้างไหมวะ”
ปรุงตกใจ เก็บอาการ “ ไม่นี่จ๊ะ น้าถามทำไมรึ”
“ท่านชายอรรถหายตัวไป ตอนนี้เสด็จฯ ทรงตามหาอยู่ แล้วข้าก็ไปเจอไอ้นี่อยู่ที่ป่าท้ายวังโน่น” ชดยื่นนาฬิกาของชายอรรถให้ปรุงดู “มันเหมือนของท่านชายอรรถเลยว่ะ”
ปรุงอึ้งตกใจ!
ริ้วทองตกใจจากสิ่งที่ปรุงบอก “น้าชดเจอนาฬิกาของท่านชายอรรถ !”
“ใช่ ตอนนี้น้าชดกำลังจะไปทูลเสด็จฯ เพราะว่าเสด็จฯ กำลังตามหาตัวท่านชายอรรถอยู่ ริ้ว...เราจะทำยังไงดี”
“พี่ปรุงใจเย็นนะ พี่ปรุงต้องทำตัวให้นิ่งเฉย ทำเหมือนเราว่าไม่รู้เรื่องอะไร”
“พี่ทำใจไม่ได้ดอกริ้ว ตั้งแต่คืนนั้นพี่นอนไม่หลับเลย พี่จะเป็นบ้าอยู่แล้ว อีกไม่นานพวกเขาก็คงจะช่วยกันค้นหา...จน...จน...เจอศพของท่านชาย....แล้ว...เขาก็ต้องสืบสาวราวความ...จนถึงข้ากับเอ็ง....”