บทละครโทรทัศน์ กำไลมาศ ตอนที่ 18 หน้า 3
ร่างของประยงค์ถลาล้มไปชนกับหม่อมเจ้าหญิงภรณี หญิงชรากระเด็นจะล้มไปข้างหน้า
เกล้ามาศตะโกนลั่น “ท่านทวด!”
ทุกคนตกใจ แต่อินทวงศ์ปราดเข้าไปรับร่างหม่อมเจ้าหญิงภรณีไว้ได้ แต่ทั้งคู่ก็ล้มลง หม่อมเจ้าหญิงภรณีล้มอยู่บนร่างของอินทวงศ์ แต่สายตามองไปเห็นโครงกระดูกคนอยู่บนผ้าสีขาววางอยู่ใกล้กับสระบัว...ทำให้เธอหวนนึกถึงความทรงจำที่เลือนหายไปนาน
หม่อมเจ้าหญิงรัมภาเงื้อมีดจะฟันริ้วทอง ริ้วทองร้อง หม่อมเจ้าหญิงภรณีตกใจ !
หม่อมเจ้าหญิงภรณีกรี๊ดตกใจ
อินทวงศ์ถามด้วยความเป็นห่วง “ท่านทวดเป็นอะไรไปครับ !”
หม่อมเจ้าหญิงภรณีตื่นตระหนกสุดขีด “ทวดจำได้แล้ว! น้องรัมภาฆ่าริ้วทอง น้องรัมภาฆ่าริ้วทอง!” หม่อมเจ้าหญิงภรณีพูดซ้ำๆ จนกระทั่งกรีดร้องแล้วเป็นลมไปในอ้อมกอดของอินทวงศ์
“ท่านทวด!”
เหล่าคนใช้และคนอื่นๆ ที่ไม่รู้เรื่องหม่อมเจ้าหญิงรัมภากับริ้วทองต่างตกใจกับอาการของหม่อมเจ้าหญิงภรณี แต่เกล้ามาศที่รู้เรื่องหม่อมเจ้าหญิงรัมภากับริ้วทองช็อคอึ้ง อินทวงศ์มองเกล้ามาศด้วยความห่วงใย
เรือนหม่อมเจ้าหญิงภรณี อินทวงศ์กับบัลลพคอยอยู่ข้างนอก เกล้ามาศเดินออกมาจากด้านใน
อินทวงศ์ถาม “ท่านทวดณีเป็นยังไงบ้างครับ”
“ฟื้นขึ้นมาแล้ว ท่านไม่เป็นอะไรมากแต่ท่าทางอ่อนเพลียมาก ชั้นก็เลยให้ยัยพริมช่วยกล่อมให้นอนหลับ ต้องขอโทษด้วยนะคะที่วันนี้ท่านทวดอาจจะให้ความร่วมมือกับคุณไม่ได้”
บัลลพเข้าใจ “ไม่เป็นไรครับ ให้ท่านพักผ่อนไปก่อนน่ะดีแล้ว เอาไว้วันหลังผมค่อยนัดเข้ามาคุยกับท่านแล้วก็คุณแม่ของคุณด้วยเลย”
“ค่ะ ถ้าชั้นติดต่อคุณแม่ได้แล้ว ชั้นจะบอกท่านให้ค่ะ”
บัลลพยิ้มรับแล้วถาม “ขอโทษนะครับ ที่ท่านทวดพูดตอนอยู่ที่สระบัว ท่านพูดถึงใคร”
“ท่านทวดรัมภาเป็นน้องสาวของท่านทวดณีค่ะ ส่วนคนชื่อริ้วทองเป็นลูกสาวคณะหุ่นกระบอกที่เคยอาศัยอยู่ที่นี่ เท่าที่ชั้นทราบเขาสองคนเคยมีปัญหากัน แต่ไม่รู้ว่าสุดท้ายแล้วเกิดอะไรขึ้นกับพวกเขา”
“งั้นก็ต้องรอเจ้าหน้าที่นิติเวชชันสูตรโครงกระดูกก่อน แล้วค่อยเอามารวบรวมกับพยานหลักฐานว่าโครงกระดูกนั้นเป็นของคนชื่อริ้วทองจริงหรือไม่”
อินทวงศ์อยากรู้ “แล้วถ้าเกิดว่าเป็นของริ้วทองจริงๆ ทางคดีจะเป็นยังไง”
“ก็ต้องดูก่อนว่าเรื่องนี้เกิดขึ้นมานานแค่ไหนแล้ว ถ้าอายุคดีนานมากกว่ายี่สิบปี ก็ขาดอายุความฟ้องร้องคดีอาญา คดีก็สิ้นสุด”
อินทวงศ์กับเกล้ามาศพยักหน้ารับ