บทละครโทรทัศน์ กำไลมาศ ตอนที่ 18 หน้า 5
มือของเกล้ามาศค่อยๆ ยกกอดอินทวงศ์กลับ...แทนความหมายว่าเธอยอมรับเขาเข้ามาในหัวใจแล้ว อินทวงศ์ยิ้มนิดอย่างรู้สึกดี
สวิตาขับรถเข้ามาจอดหน้าบ้าน สวิตากับคุณไลยลงจากรถ สวิตามีสีหน้าเครียดหงุดหงิด คุณไลยมีความสงสัยในตัวสวิตาอยู่ตลอด แต่ยังไม่พูดออกมา
“คุณแม่เข้าบ้านไปในก่อนเถอะค่ะ วิจะทำธุระ”
“วิจะทำอะไรเหรอลูก”
“ธุระ "ส่วนตัว" ค่ะ”
คุณไลยจำใจยอม “ จ้ะ” คนใช้เดินออกมาจากในบ้าน คุณไลยหันไปสั่งคนใช้ “ขนของในรถเข้าไปในบ้านด้วย” คุณไลยแอบชำเลืองตามองสวิตาอย่างสงสัย ก่อนจะเดินเข้าไปในบ้าน
คนใช้เปิดท้ายรถแล้วหอบกองเสื้อผ้า กองบทละคร กระเป๋าใส่เครื่องสำอางใส่ของกระจุกกระจิกที่อยู่เบาะหลังรถเข้าไปในบ้าน สวิตารอจนคุณไลยและคนใช้เข้าไปในบ้านแล้ว ก็เดินไปที่มุมมืดๆ
คุณไลยเดินนำเข้าไปในบ้าน...คนใช้หอบข้าวของเดินตาม...ผ่านประตูที่มียันต์แปะอยู่ เกิดลำแสงสีทองออกมาจากตัวยันต์ แสงสีทองส่องกระทบลงไปบนกระเป๋าใส่ของสวิตาที่อยู่ในมือคนใช้ มีกำไลมาศปะปนอยู่ข้างใน !
คนใช้เดินหอบของเข้าไป โดยไม่รู้ตัวว่ากำลังจะมีอะไรบางอย่างเกิดขึ้น
สวิตาเดินเข้ามาด้วยความหงุดหงิด “ริ้วทองออกมาหาชั้นเดี๋ยวนี้ เธอทำให้ชั้นเดือดร้อนอีกแล้วนะริ้วทอง เธอจะทำอะไรทำไมถึงไม่ระวังให้ชั้นบ้าง ถ้าคนอื่นคิดว่าชั้นบ้า ชั้นจะทำยังไง !” ริ้วทองไม่มา สวิตายืนเรียกอยู่อย่างงั้น
คุณไลยเดินนำคนใช้เข้ามาในบ้าน “เอาของวางไว้ตรงนี้ ให้ยัยวิเอาขึ้นไปบนห้องเอง เดี๋ยวเขาจะไม่พอใจที่เข้าไปในห้องเขา เธอจะไปทำอะไรก็ไป”
คนใช้รับคำแล้วเอาวางของสวิตาไว้บนโต๊ะ แล้วเดินเข้าไปข้างใน คุณไลยรีบไปที่หน้าต่าง ชะเง้อมองออกไปด้านนอก มองหาสวิตาด้วยความอยากรู้ คุณไลยเห็นสวิตายืนพูดอยู่คนเดียวด้วยท่าทางหงุดหงิดโมโห ..เธอจึงมองด้วยความแปลกใจ “วิพูดกับใคร ! ท่าจะเพี้ยนไปแล้วจริงๆ เหรอเนี่ย” คุณไลยตัดสินใจแอบออกไปดู
ดวงไฟในห้องกะพริบๆ ก่อนที่นิ้วจากมือผีของกำไลมาศค่อยๆ โผล่ออกมาจากกระเป๋า
คุณไลยย่องเข้ามาจะไปแอบดูสวิตาใกล้ๆ เห็นสวิตายืนหมุนไปหมุนมา...เงยหน้าเรียกร้องใครบางคนอยู่ไกลๆ
“ริ้วทอง! ออกมาหาชั้นเดี๋ยวนี้ !”