บทละครโทรทัศน์ กำไลมาศ ตอนที่ 21 หน้า 2
รถอินทวงศ์ขับเข้ามาจอดกลางถนน อินทวงศ์มองออกไปยังสองข้างทางที่เป็นป่าไม้ทึบเหมือนกับที่เพิ่งผ่านมา แล้วก็นิ่วหน้าใช้ความคิด“ทำไมเหมือนที่เดิม” อินทวงศ์เพ่งมองไปยังตำแหน่งหนึ่งที่เป็นจุดสังเกตได้ชัด แล้วก็ขับรถออกไป
เกล้ามาศวิ่งออกมาจากด้านในของวัง พล ประยงค์ นุชวิ่งมาจากคนละทาง
“ชั้นสอง มาศหาทุกห้องแล้ว ไม่มีท่านทวดเลย มีใครเจอท่านทวดไหม”
ประยงค์รายงาน “ยังไม่เจอค่ะ เราหากันครบทุกห้องทุกซอกทุกมุมแล้ว ในนี้ไม่มีท่านทวดเลยค่ะ”
“ที่เรือนไทยล่ะ”
“ยังไม่ได้ไปหาครับ”
“แล้วทำไมไม่ไป”
พลบอก “กลัวผีครับ”
“โธ่ !! งั้นก็รีบไปหาที่เรือนไทย ถ้ากลัวผีนักก็ไปด้วยกันให้หมด ชั้นจะไปหาที่เรือนร้างหลังวัง” เกล้ามาศออกไป พวกคนใช้ออกไปอีกทาง
เกล้ามาศเดินเร็วๆ มาตามทาง “ท่านทวด ท่านทวดอยู่แถวนี้หรือเปล่าคะ !”
หม่อมเจ้าหญิงภรณีเดินตามหลัง “เกล้ามาศ” “มาศจะพาทวดไปที่เรือนร้างหลังวังทำไม เกิดขึ้นอะไรที่นั่น เดินช้าๆ สิมาศ ทวดตามไม่ทัน”
เสียงเกล้ามาศร้องหา “ท่านทวด! ท่านทวดอยู่ไหนคะ ท่านทวดได้ยินมาศไหมคะ!” เสียงของเกล้ามาศดังขึ้นจากทางตึกวัง หม่อมเจ้าหญิงภรณีหันหลังไปมองทางเสียง
“เกล้ามาศ” ชะงัก จิกตาร้ายไม่พอใจที่เกล้ามาศตัวจริงรู้ตัวแล้ว
“เอ๊ะ มาศได้ยินเสียงใครเรียกทวดไหม เสียงเหมือนมาศ....” หม่อมเจ้าหญิงภรณีหันกลับไปหาเกล้ามาศ แต่ไม่เห็นเกล้ามาศแล้ว “มาศ? มาศหายไปไหน” หม่อมเจ้าหญิงภรณีกวาดสายตามองไปรอบๆบริเวณ แต่พอหันหลังกลับมา ก็เจอริ้วทองยื่นมือมาบีบคอ “อ๊าก !”
เกล้ามาศได้ยินเสียงภรณีร้องดังมาจากทางไปเรือนของนายรวย “ท่านทวด !” เกล้ามาศวิ่งออกไปอย่างเร็ว
ริ้วทองบีบคอหม่อมเจ้าหญิงภรณี เธอมองริ้วทองด้วยความหวาดกลัวสุดขีด “ริ้ว...ทอง !”
“มึงฆ่าพ่อแม่กู ! มึงต้องตายตามไปขอขมาพ่อแม่กู อีภรณี !”
หม่อมเจ้าหญิงภรณีดิ้นทุรนทุรายหายใจไม่ออก “ ยะ...อย่า...”
เกล้ามาศวิ่งมาถึงเห็นภาพริ้วทองบีบคอหม่อมเจ้าหญิงภรณี “ท่านทวด! ริ้วทองปล่อยท่านทวดเดี๋ยวนี้ !”