บทละครโทรทัศน์ กำไลมาศ ตอนที่ 13 หน้า 5
“กำไลทองที่หายไปแล้วเพิ่งกลับมาน่ะเหรอ มุขไหนวะไอ้ต๊ะ”
“ไม่มุข ชั้นพูดเรื่องจริง คุณมาศถูกอะไรบางอย่างจากกำไลตามเล่นงาน”
“นายหมายถึง ผี ?” อินทวงศ์พยักหน้ารับ “เฮ้ย นี่คุณมาศทำอะไรเพื่อนชั้นวะ”
“ชั้นรู้ว่านายไม่เชื่อ แต่ชั้นขออย่างเดียวว่าอย่าตัดสินว่าคุณมาศเป็นคนไม่ดี เพราะชั้นไม่อยากมีปัญหากับนาย”
บัลลพไม่สบายใจ ขาดคำเสียงกรี๊ดของทรัพย์มณีดังขึ้นจากในบ้าน “เอาออกไป เอาออกไป !”
อินทวงศ์กับบัลลพหันไปมอง
ทรัพย์มณีหลับตาหวีดร้องอยู่ในอ้อมกอดของอัญมณี “เอาออกไป! เอาออกไป !”
“ค่ะๆ เอาออกไปเดี๋ยวนี้แล้วค่ะ” สร้อยดาวอยู่ในชุดนักศึกษารีบหยิบโบรัดผมทรงกลมเหมือนกำไลที่ตกบนพื้นยัดใส่กระเป๋าสะพายของตัวเอง แล้วกำลังจะออกไป เจออินทวงศ์กับบัลลพเปิดประตูเข้ามา
“เกิดอะไรขึ้นดาว”
“ดาวจะเข้ามาไหว้คุณหญิงกับคุณณีก่อนไปเรียน แต่ดาวดันทำโบรัดผมตกพื้นค่ะ ทรงมันเหมือนกำไล คุณหญิงเห็นเข้าก็เลยเป็นบ้า..เอ่อ..สติแตกขึ้นมาเลยค่ะ”
“วันหลังระวังด้วยแล้วกัน”
สร้อยดาวรับคำแล้วเดินออกไป อินทวงศ์เข้าไปหาทรัพย์มณี บัลลพตามเข้าไป
“คุณย่าครับ ไม่มีอะไรแล้วครับคุณย่า คุณย่าปลอดภัยแล้วครับ”
ทรัพย์มณีหยุดดิ้น ค่อยๆ ลืมตาดูแล้วโล่งใจ อัญมณีเป็นห่วงมาก “คุณแม่คะ ตอนนี้คุณแม่ไม่ได้แค่กลัวกำไล แต่คุณแม่กลัวสิ่งของทุกอย่างที่มีลักษณะเหมือนกำไล ณีไม่อยากเห็นคุณแม่เป็นแบบนี้เลย คุณแม่ไปหาหมอเถอะค่ะ”
“แม่ไม่ไป เดี๋ยวแม่ก็หายเอง แต่อย่าให้เกล้ามาศมาหาแม่อีกแล้วกัน ต๊ะก็เหมือนกัน อย่าไปยุ่งกับเขาอีก เข้าใจไหม” อินทวงศ์ไม่ตอบ แต่หนักใจ “ได้ยินที่ย่าพูดไหมต๊ะ !”
อัญมณีพยักหน้าให้อินทวงศ์ อินทวงศ์จำใจต้องตอบไปว่า “ครับ”
“ดี คิดไปแล้วก็เจ็บใจนะ เกล้ามาศอยากแสดงว่าตัวเองเก่งด้วยการทำให้ย่าหาย แต่เขาใช้วิธีที่โหดร้ายกับย่า ไม่สนใจเลยว่าย่าจะเป็นหรือจะตาย พวกติณชาติจิตใจต่ำช้าเหมือนที่ผู้ใหญ่เคยบอกเอาไว้จริงๆ”
“มีเรื่องอะไรหรือครับ”
“ย่าได้ยินมาว่าคนที่ติณชาติเคยทำให้คนในตระกูลเราตาย แต่ย่าก็ไม่รู้อะไรมากไปกว่านี้ เพราะตอนนั้นย่ายังเด็ก”
“ทำไมคุณแม่ไม่เคยเล่าเรื่องนี้ให้ณีฟังเลยคะ”
“เพราะแม่ไม่ได้ใส่ใจ อดีตก็คือสิ่งที่ผ่านไปแล้ว แม่ไม่เอามาตัดสินคนปัจจุบัน แต่ตอนนี้แม่ชักจะแน่ใจแล้วว่า อยู่ให้ห่างตระกูลติณชาติไว้เป็นดีที่สุด”
อินทวงศ์สบตากับบัลลพอย่างสงสัย