บทละครโทรทัศน์ กำไลมาศ ตอนที่ 26 หน้า 3

“มีเรื่องอะไรก็คุยกันตรงนี้ ทำไมจะต้องพาเมียพี่ไปคุยที่อื่น” หม่อมเจ้าดิเรกรีบห้าม 

“ไม่เป็นอะไรเพคะ ถ้าท่านหญิงรัมภาตรัสกับหม่อมชั้น แสดงว่าท่านหญิงคงจะมีธุระสำคัญกับหม่อมชั้นมากๆจริง   ท่านชายไม่ต้องเป็นห่วงนะเพคะ  หม่อมชั้นไปไม่นาน”  

เจิมแอบเบ้หน้า...หมั่นไส้เหลือเกิน    

หม่อมเจ้าหญิงรัมภาลุกขึ้นแล้วจะเดินออกไป เธอหันไปสบตาและพยักหน้านิดๆ กับหม่อมเจ้าหญิงภรณี...ก่อนจะเดินออกไป ล้อมเพชรตาม 

หม่อมเจ้าหญิงภรณีมองจนล้อมเพชรกับหม่อมเจ้าหญิงรัมภาลับตาก็รีบบอกกับเจิม “เจิม...ไปบอกในครัวว่าจัดซุปมาให้เจ้าพี่ได้แล้ว”

“มังคะ” เจิมเองก็รู้แผนนี้ด้วยจึงรีบออกกไป   

“น้องหญิงทำซุปอะไรมา”

“ซุปไก่ที่เจ้าพี่ชอบไงคะ หญิงอยากให้เจ้าพี่ได้รับประทานบำรุงร่างกาย” 

หม่อมเจ้าดิเรกพยักหน้ารับ ไม่ได้สงสัยอะไร

หม่อมเจ้าหญิงรัมภาเดินนำล้อมเพชรเข้ามาในห้อง   

“ท่านหญิงมีสิ่งใดจะตรัสกับหม่อมชั้นหรือเพคะ” 

หม่อมเจ้าหญิงรัมภาหาเรื่องคุยกับล้อมเพชร...เพื่อถ่วงเวลาเท่านั้น “ชั้นได้ยินมาว่าเธอเป็นเพื่อนกับริ้วทอง ริ้วทองรู้เรื่องเธอกับเจ้าพี่ดิเรกแล้วหรือยัง” 

“ท่านหญิงเข้าพระทัยผิดแล้วเพคะ หม่อมชั้นไม่ได้เป็นเพื่อนกับริ้วทอง  เราเป็นเพียงคนรู้จักกันเท่านั้น ว่าแต่ท่านหญิงถามหม่อมชั้นทำไมเพคะ”

“ชั้นหวั่นใจแทนท่านน้าว่าวังศุภมาศจะร้อนเป็นไฟ เพราะชั้นรู้ดีว่าริ้วทองเป็นคนนิสัยยังไง ถ้าริ้วทองรู้ว่าตัวเองถูกแย่งคนรักไป ริ้วทองไม่อยู่เฉยแน่”    

“เช่นนั้นท่านหญิงสบายพระทัยได้เลย หม่อมชั้นจะไม่ทำให้วังศุภมาศร้อนเป็นไฟ แต่จะทำให้ที่นี่เป็นวิมานแสนหวานของหม่อมชั้นกับท่านชายดิเรก” ล้อมเพชรจ้องรัมภาและยิ้มนิดๆ อย่างผู้ชนะ   

หม่อมเจ้าหญิงรัมภาจ้องตาล้อมเพชรกลับอย่างไม่ลดละเช่นกัน เธอยิ้มหยัน “วิมาน...ระวังจะเป็นได้เพียงวิมานในอากาศ สิ่งศักดิ์สิทธิ์ไม่เข้าข้างคนเลวดอกนะ”  

เจิมยกถ้วยซุปเข้ามาวางตรงหน้าหม่อมเจ้าดิเรก    

“เจ้าพี่รับประทานนะคะ  กำลังร้อนๆ เลย” หม่อมเจ้าหญิงภรณีบอก 

หม่อมเจ้าดิเรกยิ้มรับแล้วขยับเข้าไปใกล้ถ้วยซุป หยิบช้อนขึ้นมาคนน้ำซุปในถ้วย  หม่อมเจ้าหญิงภรณีกับเจิมมองกันอย่างลุ้นระทึก