บทละครโทรทัศน์ เสน่ห์นางงิ้ว ตอน 23 หน้า 3
ไชโยนั่งหน้าเครียดเปิดดูเอกสารบางอย่างอยู่ที่โต๊ะ ชยุติก้าวเข้ามา มองหน้าไชโย “เครียดเหรอครับป๊า?”
“อืม...”
“ทำไมครับ? โรงงานของเรามีปัญหาอะไรหรือเปล่า?”
“โรงงานของเราไม่มีปัญหาหรอก แต่โครงการของคุณล้วนต่างหากที่มีปัญหา”
ชยุติมองหน้าไชโยอย่างอยากรู้ “เกิดอะไรขึ้นเหรอครับ?”
“เมี่อวานหลังจากที่เราคุยกัน ป๊าเลย...ลองโทรไปที่ธนาคารมา”
“แล้วเป็นยังไงบ้างครับ?” ไชโยไม่ตอบ แต่มองหน้าชยุติอย่างหนักใจ ชยุติพูดกับไชโยหน้าเครียด
“เจ้าหน้าที่ธนาคารบอกว่า ธนาคารไม่ได้อนุมัติสินเชื่อให้กับโครงการของอาล้วนเหรอครับ?”
“ไม่ใช่ ไม่อนุมัติ แต่ไม่มีการยื่นขอสินเชื่อโครงการอะไรทั้งนั้น...”
“ว่าไงนะครับ?”
“ทางธนาคารยังบอกอีกว่า ถึงจะยื่นขอมาก็คงไม่อนุมัติ เพราะเครดิตของคุณล้วนแย่มากจนโดนขึ้นบัญชีดำแล้ว” ชยุติอึ้งไป แต่ก็ไม่อึ้งเท่าไชโยที่ถึงกับกุมขมับ
“ป๊าไม่อยากจะเชื่อเลย ว่าเรากำลังโดนพวกคุณล้วนต้ม?!”
“ใจเย็นๆครับป๊า ค่อยๆคิด...”
“จะค่อยๆคิดได้ยังไงวะไอ้ตี๋ นี่ป๊าให้เงินลงทุนคุณล้วนไปสามก้อนแล้วนะ หลายล้านนะเว้ยไอ้ตี๋!!”
“แต่ตีโพยตีพายไปตอนนี้ก็ไม่มีประโยชน์นะครับ...ถ้าเป็นเรื่องจริงอาล้วนอาจจะไหวตัวทันหาทางหนีทีไล่จนเราจับไม่ได้ไล่ไม่ทัน และถ้าเกิดไม่จริงขึ้นมา ป๊าอาจจะเสียเพื่อนไปเลยก็ได้นะครับ”
“แล้วเราควรจะทำยังไง?”
“เราก็ต้องสืบให้แน่ใจซิครับ” ชยุติบอกกับไชโยหนักแน่น ไชโยมองชยุติ แววตาเต็มไปด้วยความกลัดกลุ้ม
กนกวิภาก้าวเข้ามาภายในร้านอาหารมองซ้ายมองขวาหาวลี แต่ก็ไม่เห็นวี่แวว กนกวิภาเดินบ่นมานั่งที่โต๊ะ
“ม้านะม้านัดจะมาช้อปปิ้งแล้วก็เบี้ยว จะเบี้ยวกินข้าวอีกมั้ยเนี่ย?!”
จังหวะนั้นเอง ฮั้วชายหนุ่มหน้าตี๋เรียกพ่อ ก็ก้าวเข้ามาที่โต๊ะ ฝั่งตรงข้ามกับกนกวิภา กนกวิภาเงยหน้าขึ้นมองงงๆ “ขอผมนั่งด้วยคนได้มั้ยครับ?”
กนกวิภางง “เอ่อ...คุณเป็นใครคะ?” ฮั้วยิ้มหวานจนตาปิด “เป็นคนที่คุณก็รู้ว่าใครไงครับ?”
กนกวิภามองหน้าฮั้วทั้งอึ้งทั้งง
มุมนั่งเล่นบ้านชยุติ วลีนั่งอ่านหนังสือนิตยสาร มีจ๊าดคอยนวดเฟ้นให้อยู่ วลัยก้าวเข้ามามองอย่างแปลกใจ