บทละครโทรทัศน์ สาวน้อยคาเฟ่ ตอนที่ 1 หน้า 4
เวลาเดียวกัน ในรถกำนันสุเทพ สุเทพหน้าบึ้ง พอๆกับหน้าเฮียศาสตร์เลย “ก็มีไอ้บ้าคนนึงมันขับรถเฮงซวย เข้าโค้งไม่ลดความเร็วเลย เลยเกือบจะชนกัน พ่อก็เลยต้องลงไปสั่งสอนมันสักหน่อย”
เฮียศาสตร์ฮึ่มฮั่ม “โฮ้ย ! นี่ถ้าแม่แกไม่ห้ามป๊าไว้ละก็ ไอ้บ้านั่นมันต้องได้ไปนอนหยอดข้าวต้มแน่ๆ!”
ทั้งสุเทพ และ เฮียศาสตร์ ต่างอารมณ์เสีย “ฮึ่ย !!”
เจ๊สีฟ้าส่ายหน้าเพลียจิต สหรัฐเลยรีบเปลี่ยนเรื่อง “แล้วอาสวยละครับป๊า อาสบายดีรึเปล่าครับ”
เฮียศาสตร์หน้าเครียดขึ้นมาจริงจัง “อย่าไปพูดถึงมันได้ไหมไอ้รัฐ”
สหรัฐหน้าเจื่อนไปทันที แอบสบตาแม่ เจ๊สีฟ้าส่ายหน้าเป็นเชิงว่าอย่าพูดเรื่องนี้อีก สหรัฐแอบถอนใจกลุ้มใจเบาๆ
เฮียศาสตร์ขับรถเข้ามาจอดที่หน้าบ้าน “เอ้า ถึงบ้านแล้ว แกไปพักผ่อน นอนสักตื่นก็ได้ แล้วเย็นๆอาบน้ำอาบท่าลงมาข้างล่างนะ ป๊าจัดงานปาร์ตี้ต้อนรับแกกลับบ้านให้”
“ป๊าแกเค้าเห่อลูกชายเรียนจบโทจากนอกไง” สหรัฐหัวเราะเก้อๆ “ไป ขึ้นไปพักบนห้องเถอะ” เจ๊สีฟ้าควงแขนสหรัฐ
เฮียศาสตร์เสียงดัง “เฮ้ย! ใครอยู่แถวนี้ มาช่วยกันยกกระเป๋าลูกชายอั๊วหน่อยโว๊ย!”
เจ๊สีฟ้าควงแขนสหรัฐเข้ามาในบ้าน “เดี๋ยวแม่ไปดูก่อนนะว่าเด็กมันทำห้องให้แกเรียบร้อยรึยัง” เจ๊สีฟ้าออกไป
สหรัฐมองตามแม่แล้วยิ้มอ่อนโยน แล้วมองไปรอบๆบ้าน ดีใจได้กลับบ้าน แล้วทันใดนั้นสหรัฐก็เห็นเงาดำๆของใครบางคนวิ่งผ่านแว่บไปทางด้านหนึ่ง “ใครน่ะ” ไม่มีเสียงตอบ สหรัฐสงสัย วิ่งตามไป
สหรัฐวิ่งมาทางที่เห็นเงาคน พอมาถึงกลับไม่เห็นใคร สหรัฐยืนงง แต่พอกำลังจะหันหลังกลับ ก็ต้องสะดุ้งสุดตัวเมื่อจู่ๆก็มีร่างๆหนึ่งทิ้งตัวห้อยหัวลงมาจากขื่อ สหรัฐเห็นร่างนั้นเป็นศพคนตาย หน้าขาวซีด มีเลือดเปรอะน่ากลัว แล้วทันใดนั้น ศพนั้นก็ลืมตาโพลงขึ้นอย่างกะทันหัน สหรัฐตาเบิกโตเหมือนจะตกใจ แล้วปล่อยหมัดตรงฮุคใส่หน้า “ผี”นั้นเข้าเต็มๆ!
“ผี” นั้นร้อง “โอ๊ย!” แล้วร่างก็ร่วงลงจากขื่อทันที !
สหรัฐยืนมองอย่างสุดงง แล้วก้มหน้าไปดูหน้าศพ เปิดหน้า “ผี” นั้นดูชัดๆ “ผี” ทำหน้าเหยเกสูดปาดด้วยความเจ็บ)
“แหม! ไอ้รัฐ ล้อเล่นแค่เนี้ย ถึงกับต้องตั๊นหน้าเพื่อนด้วยเรอะ!”
สหรัฐเริ่มคิดออกว่าใคร “ไอ้เหินฟ้า!”
“เออสิ ! ฉันเอง!”
“ดี ! สม ! ก็อยากเล่นบ้าๆทำไมล่ะ”
“ก็แค่อยากมาต้อนรับแกกลับเมืองไทยให้สนุกๆหน่อยเท่านั้นแหละว๊า อู๊ยยยยย..หมัดหนักเป็นบ้าเลยแกนี่ เห็นดาวเลย ช่วยประคองฉันนั่งหน่อยเถอะวะ ลุกไม่ขึ้นเลย” สหรัฐเข้าประคองเหินฟ้าให้ลุกขึ้นนั่ง แล้วเหินฟ้าก็โอบคอสหรัฐไว้อย่างรักใคร่ “ขอต้อนรับกลับสู่เมืองไทยโว๊ยเพื่อน..”