บทละครโทรทัศน์ รอยฝันตะวันเดือด ตอนที่ 19
โคจิสีหน้าเครียด ไทชิกับเซกินั่งอยู่ทางด้านข้าง เจ้าหน้าที่อาวุโสใบหน้าและตามตัวมีบาดแผลร่องรอยบาดเจ็บหลายแห่ง เจ้าหน้าที่กำลังก้มหัวด้วยความรู้สึกผิดอย่างมาก
“เกิดอะไรขึ้น?”
“เจ้าหน้าที่อาวุโสฯ ของสำนักงานไปรษณีย์มีเรื่องมาบอกครับ”
“ทาคาโอะขู่บังคับให้ผมบอกที่อยู่คุณริวในจดหมาย ผมไม่มีทางเลือกจริงๆ ผมขอโทษ...”
โคจิเครียด รู้ว่าอันตรายตกอยู่กับริวแน่ “โซเรียวกำลังตกอยู่ในอันตราย ต้องรีบส่งข่าวไปบอกให้รู้ตัว
คัตสึวิ่งหน้าตื่นเข้ามา “คุณมายูมิโทรศัพท์ด่วนมาจากเมืองไทย.. โซเรียวถูกมิซาว่าทำร้ายอาการสาหัสครับ”
ไทชิ คัตสึ เซกิ ตกใจ
เซกิแค้น “มิซาว่า...ไอ้สุนัขลอบกัด”
“เราจะปล่อยให้มิซาว่าเหิมเกริมโดยไม่ทำอะไรเลยเหรอครับ” ไทชิถามโคจิอย่างเหลืออด
โคจิเครียดจัด คิดหาวิธี
โคจิยืนนิ่งอยู่ที่ริมทะเลสาบ ส่งสายตาไปยังเบื้องหน้าอย่างครุ่นคิดตามลำพังคนเดียว ชายคนหนึ่งก้าวมาหาโคจิทางด้านหลังอย่างเงียบเชียบ โคจิยังคงยืนนิ่งเหมือนกำลังใช้สมองราวกับไม่รู้ว่าคนเดินเข้ามา ชายคนนั้นเดินใกล้เข้ามาทางด้านหลัง
โคจิหันขวับไปมองทางด้านหลังทันที “นึกว่ารองฮิโระจะมาไม่ได้แล้ว”
“ผมไม่เคยผิดนัด” ฮิโระก้าวมาหยุดตรงหน้าโคจิ มาตามเวลานัดหมาย
โคจิกับฮิโระเดินคุยกัน บริเวณริมทะเลสาบ
โคจิเอ่ยขึ้น “ขอโทษที่นัดมากะทันหัน... ผมไม่อยากให้ศัตรูของเรารู้ตัว”
“ถ้าเป็นเรื่องความปลอดภัยของบ้านเมือง ผมยินดีให้ความร่วมมือเต็มที่”
“นอกจากความสัมพันธ์ของยามาโมโต้กับมาซารุ ผมอยากรู้ว่าสองคนนี้เกี่ยวข้องกับมิซาว่ายังไง”
“คุณสงสัยว่าทั้งคู่ร่วมมือกับมิซาว่า”
“ด้วยอำนาจและอิทธิพลของยามาโมโต้ เกรงว่าจะไม่ใช่แค่ร่วมมือ...” โคจิค่อนข้างมั่นใจ “แต่น่าจะเป็นผู้บงการที่แท้จริง”