บทละครโทรทัศน์ รอยฝันตะวันเดือด ตอนที่ 19 หน้า 2

สีหน้าฮิโระตกใจอย่างเห็นได้ชัด

ที่บ้านโอะนิซึกะ ไทชิต่อว่าลูกน้องด้วยความไม่พอใจ “ท่านโคจิออกไปไหน ทำไมไม่มีใครรู้สักคน” บรรดาลูกน้องก้มหน้าหลบสายตาไทชิ ตอบไม่ได้ 

เซกิตอบแทน “อาจมีธุระสำคัญที่ต้องรีบไปจัดการ”

คัตสึกังวล “เหตุการณ์ตอนนี้ไม่น่าไว้ใจ ศัตรูมืดพร้อมจะเล่นงานโอะนิซึกะตลอดเวลา ท่านโคจิไม่ควรไปไหนคนเดียว”

ไทชิเป็นห่วงโคจิ หันไปสั่งลูกน้อง “ระดมคนของเราตามหาโดยเร็วที่สุด”

สีหน้าฮิโระเต็มไปด้วยความหนักใจ ยังมองไม่เห็นหนทาง “ช่วงนี้มาซารุคอยจับตาดูผมตลอดเวลาคงทำงานให้ยากกว่าเดิม แต่ผมก็จะพยายาม” 

“ผมเชื่อว่าคนที่สั่งฆ่าท่านโอะซะมุ และลอบทำร้ายโอะนิซึกะคือคนเดียวกัน ถ้าความจริงถูกเปิดเผย เราจะได้คนร้ายตัวจริงที่อยู่เบื้องหลังเหตุการณ์วุ่นวายทั้งหมด”

ฮิโระพยักหน้าเห็นด้วยก่อนโค้งตัวลาโคจิตามมารยาท โคจิโค้งตัวตอบฮิโระ  ทั้งสองเดินหันหลังแยกกันไปคนละทาง

โคจิกำลังเดินกลับมาที่รถซึ่งจอดอยู่ แต่ต้องชะงักเมื่อพบว่าถูกลูกน้องมิซาว่าหลายคนกรูเข้ามาล้อมไว้ “มิซาว่า”

โคจิจ้องพวกมิซาว่าอย่างระวังตัว ไม่เกรงกลัว ลูกน้องมิซาว่าคนหนึ่งพุ่งเข้าจัดการโคจิก่อน แต่ถูกโคจิจัดการจนล็อคตัวไว้ได้ ลูกน้องมิซาว่าที่เหลือรุมเข้าเล่นงานโคจิพร้อมกัน  

โคจิผลักคนที่ตัวเองล็อคตัวไว้เข้าใส่กลุ่มลูกน้องมิซาว่า แล้วรีบหนีไป

“ฆ่ามัน” ยูจิก้าวเข้ามาสั่งเสียงเหี้ยม ลูกน้องมิซาว่ารีบตามโคจิไปทันที

ลูกน้องมิซาว่าไล่ตามโคจิไปถึงทุ่งเปลี่ยว คนหนึ่งพุ่งมาดักหน้าโคจิ เงื้อดาบจะฟาดฟัน โคจิคว้าข้อมือหมับ แล้วบิดไพล่จนแย่งดาบมาได้ ก่อนจะถีบล้มไป 

เหล่าลูกน้องมิซาว่ากรูเข้าเล่นงานโคจิพร้อมกัน โคจิสู้ไม่ถอย ฟาดฟันเหล่าลูกน้องมิซาว่าจนล้มคว่ำไปหลายคน แต่ก็ยังถูกล้อมกรอบจนไม่สามารถหนีไปไหนได้ 

โคจิชะงักเมื่อสายตาไปสะดุดกับคนๆ หนึ่ง ยูจิยืนอยู่ท่ามกลางเหล่าลูกน้องมิซาว่า 

โคจิจำได้ “ผู้กองยูจิ?” ยูจิยืนนิ่ง ไม่ตอบ โคจิท้า “กล้าเปิดเผยตัวตนที่แท้จริง... ก็ควรจะกล้าสู้กันอย่างลูกผู้ชายไม่ใช้วิธีหมาหมู่”