บทละครโทรทัศน์ รอยฝันตะวันเดือด ตอนที่ 12
ที่สำนักงานตำรวจ เคนเอาแฟ้มเอกสารมาวางบนโต๊ะทำงานให้มาซารุ “สรุปสำนวนคดีที่จะส่งฟ้องฮารุ มิอุระครับ”
มาซารุปรายตามองแฟ้มเอกสาร แล้วเงยหน้าขึ้นถามเคน “ฉันมอบหมายงานนี้ให้ยูจิจัดการไม่ใช่เหรอ”
เคนอึกอักตอบ “ผู้กองยูจิตรวจสอบสำนวนคดีทั้งหมดด้วยตัวเองครับ”
“แล้วตอนนี้ยูจิอยู่ที่ไหน” มาซารุถาม สายตาคาดคั้น
เคนลำบากใจ เกรงมาซารุ
ระเบียงริมสวนบ้านโอะนิซึกะ มายูมินั่งอ่านหนังสืออย่างจดจ่อ มีสมาธิ ริวยื่นดอกเดซี่สีขาวดอกหนึ่ง ขึ้นมาจากด้านหลังของหนังสือ จนมายูมิต้องละสายตาจากการอ่านมองตามดอกไม้ จนเห็นริวยิ้มหวานอยู่ข้างๆ
“ดอกเดซี่สีขาวแทนความไร้เดียงสาและความเที่ยงแท้”
มายูมิขยับตัว หันหน้าหนีไปทางอื่น ก้มหน้าอ่านหนังสืออย่างไม่สนใจริว
ริวยังไม่ละความพยายาม ตามไปคุยกับมายูมิ “หญิงสาวที่ตกอยู่ในห้วงของความรัก ชอบเด็ดกลีบดอกเดซี่เพื่อทำนายความรัก” ริวยื่นดอกเดซี่ให้อีก “คุณอยากลองดูบ้างมั้ย?”
มายูมิไม่รับ “ฉันเป็นหมอ.. ไม่ใช่หญิงสาวเพ้อฝัน” มายูมิเสียงห้วน เริ่มรำคาญ “ฉันต้องการสมาธิ อ่านหนังสือ”
ริวยังคงยิ้มรับอย่างอารมณ์ดี “ได้เวลามื้อเที่ยงแล้ว... ผมให้ป้าอายะโกะจัดสำรับไว้ในสวน เราจะได้ทานอาหารท่ามกลางบรรยากาศสดชื่นด้วยกัน”
มายูมิจะปฏิเสธ เป็นจังหวะเดียวกับที่ไทชิเข้ามารายงาน “มีแขกมาเยี่ยมคุณมายูมิครับ”
“ใคร?” มายูมิถาม
ริวสังเกตเห็นสีหน้าไม่สบายใจของไทชิ ยิ่งทำให้สงสัย
ยูจิยิ้มอบอุ่น ยื่นช่อดอกลิลลี่สีขาวให้มายูมิ มายูมิยิ้มหวานกำลังจะรับช่อดอกลิลลี่จากยูจิ แต่ริวกลับแทรกเข้ามารับช่อดอกลิลลี่ไปเนียนๆ
“ลิลลี่สีขาวแทนความรักที่บริสุทธิ์และจริงใจ” ริวแกล้งพูด “อ๊ะ.. ผู้กองแอบรักผมก็ไม่บอก”
“อย่าเสียมารยาทกับแขกของฉัน” มายูมิจะแย่งช่อดอกไม้คืน แต่ริวไม่ยอมให้
“ข้อมือคุณยังเจ็บ ผมช่วยรับแทนให้” ริวบอกกับยูจิ “สามีภรรยาก็เหมือนคนๆ เดียวกัน เนอะ.. ผู้กอง”