บทละครโทรทัศน์ รอยฝันตะวันเดือด ตอนที่ 12 หน้า 3
“ผมไม่เคยทำอะไรดีสำหรับคุณอยู่แล้ว”
ยูจิแอบสังเกตท่าทางริวกับมายูมิ พอจับทางได้ว่าทั้งคู่ระหองระแหงกัน จึงแสร้งก้มศีรษะขอโทษอย่างรู้สึกผิด “ขอโทษนะครับถ้าผมเป็นต้นเหตุทำให้คุณสองคนทะเลาะกัน”
“ไม่ใช่ความผิดของผู้กองค่ะ”
“ความผิดทั้งหมดมันมารวมอยู่ที่ผมไง”
“ผมขอตัวกลับก่อนดีกว่า คุณสองคนจะได้ปรับความเข้าใจกัน”
พร้อมกัน ริวรีบ “เชิญ” ขณะที่มายูมิห้าม “อย่าเพิ่งกลับสิคะ”
ริวกับมายูมิหันขวับจ้องกันเขม็ง ต่างไม่พอใจกัน
คัตสึกับเซกิ ช่วยกันเอาอกเอาใจบีบนวดไหล่และแขนริวที่กำลังหงุดหงิดโมโห ราวกับนักมวยกำลังเตรียมขึ้นชก
ไทชิคอยพัดพั่บๆๆ ให้อารมณ์เย็น “ใจเย็นนะครับ หายใจเข้าลึกๆ สงบสติอารมณ์ไว้”
อีกมุม มายูมิโวยวายกับอายะโกะอย่างไม่พอใจ “ป้าก็เห็นว่าเค้าเสียมารยาทกับแขกของหนูแค่ไหน”
ริวยิ่งพูดยิ่งแค้นและเจ็บใจ “ไอ้ผู้กองหน้าเต้าเจี้ยวแตะต้องมายูมิต่อหน้าต่อตาฉัน มันหยามกันชัด ๆ”
มายูมิอารมณ์ร้อนพอๆ กับริว “คนเอาแต่ใจอย่างริว ไม่เคยฟังเหตุผลใครทั้งนั้น”
อายะโกะดึงมือมายูมิไปกุมไว้ พูดอย่างใจเย็น “คุณมายูมิ...ฟังป้านะคะ”
มาซาโตะพูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง จนริวต้องนิ่ง ยอมฟังแต่โดยดี
“คนสองคนใช้ชีวิตอยู่ด้วยกัน.. ทะเลาะกัน ต้องมีใครสักคนที่ยอมเย็น ทำตัวเป็นน้ำเพื่อดับไฟในบ้าน”
อายะโกะยิ้มอบอุ่น ขณะเตือนมายูมิ “ชีวิตคู่..ก็เหมือนการลงเรือไปด้วยกัน คนสองคนจะต้องใช้ความรักและความไว้ใจเผชิญมรสุมและอุปสรรคให้เรือชีวิตเดินทางไปถึงฝั่งอย่างมั่นคง”
มาซาโตะเตือนริวเพราะความหวังดี “ผู้กองยูจิอยู่ในฐานะเพื่อน ถ้าโซเรียวไม่ยอมรับเพื่อนคุณมายูมิ คอยระแวงและอารมณ์ร้อน ชีวิตคู่ก็จะไม่มีวันสงบสุข”
ริวนิ่ง ครุ่นคิดถึงเหตุผลที่มาซาโตะพยายามอธิบาย