บทละครโทรทัศน์ รอยรักหักเหลี่ยมตะวัน ตอนที่ 15 หน้า 10

ในห้องพักฟื้น แพรวดาวค่อย ๆ รู้สึกตัวตื่นขึ้น เห็นดอกดาวเรืองดอกหนึ่งวางทับกระดาษโน้ตเล็กๆ บนเตียง ข้างตัวเธอกับทาเคชิ แพรวดาวหยิบดอกดาวเรืองขึ้นมา และหยิบกระดาษโน้ตขึ้นมาอ่าน 

“ดอกดาวเรือง... เจ้าสาวของพระอาทิตย์  เปรียบดังแสงสว่างที่ปลุกแสงแห่งตะวัน” แพรวดาวทวนคำ “แสงสว่างที่ปลุกแสงแห่งตะวัน ?”

แพรวดาวหันมองทาเคชิที่นอนนิ่งไม่ได้สติอยู่บนเตียง ครุ่นคิด นึกถึงตอนที่เจอกระดาษสีชมพูที่ทาเคชิแอบส่งข้อความกลอนให้

“คืนเดือนแรมแซมดาวเพียงพราวพร่างหนึ่งกระจ่างกลางใจให้ใฝ่ฝัน

บนทางรักนักรบแห่งตะวันสว่างจันทร์ส่องใจในคืนเพ็ญ…”

แพรวดาวหันมองหน้าทาเคชิ นึกทบทวนบทกลอนอย่างนึกขึ้นได้

“ทาเคชิ...นักรบแห่งตะวัน  ดาวเรือง...แสงสว่างที่ปลุกแสงแห่งตะวัน” แพรวดาวนึกขึ้นได้ “ฉันเป็นเจ้าสาวของพระอาทิตย์!” 

แพรวดาวเอาดอกดาวเรืองใส่มือทาเคชิ ท่องกลอนที่ทาเคชิเคยแต่งให้ราวกับจำขึ้นใจ

“คืนเดือนแรมแซมดาวเพียงพราวพร่างหนึ่งกระจ่างกลางใจให้ใฝ่ฝัน

บนทางรักนักรบแห่งตะวันสว่างจันทร์ส่องใจในคืนเพ็ญ”

แพรวดาวกุมมือทาเคชิ ถือดอกดาวเรืองร่วมกัน พยายามพร่ำพูดปลุกให้เขาได้สติ “ได้ยินเสียงฉันไหมคะทาเคชิ... เห็นแสงดาวที่กำลังนำทางคุณกลับมาไหม”

ทาเคชิยังคงนอนนิ่ง ไม่ได้สติ  แพรวดาวเริ่มใจเสีย น้ำตาคลอ เสียงพร่า “ฉันคือแสงสว่างกลางใจคุณ... ตามเสียงหัวใจคุณกลับมาสิคะ”

แพรวดาวบีบมือทาเคชิจนสั่น เศร้าก่อนระเบิดอารมณ์อย่างสุดกลั้น “ได้ยินฉันไหมอะนะตะ ตื่นขึ้นมาหาคิมิที่รักของคุณสิคะ  ฉันขอสั่งให้คุณฟื้นขึ้นมาเดี๋ยวนี้ !!” 

แพรวดาวทรุดลงนอนกอดแนบอกทาเคชิ  ร้องไห้โฮปานจะขาดใจ “ฟื้นขึ้นมาสิอะนะตะ... ฟื้นสิคะ...” 

น้ำตาแพรวดาวหยดลงบนหน้าอกด้านซ้ายของทาเคชิ

ที่แปลงดอกดาวเรือง ทาโร่กำลังรดน้ำพรวนดินแปลงดอกดาวเรืองอย่างตั้งใจ  ทาโร่ก้มลงที่ต้นดาวเรืองต้นหนึ่ง เอามือเชยดอกดาวเรืองขึ้นมอง  สีหน้าเศร้า ทาโร่น้ำตาคลอในความรักของตัวเอง แต่แล้วเขากลับยิ้มได้..เมื่อรู้สึกได้ว่าตัวเองกำลังทำให้คนที่ตัวเองรักมีความสุขที่สุด

เช้าวันต่อมา ในห้องพักฟื้นทาเคชิ แพรวดาวเผลอหลับไปทั้งที่ยังนอนกอดทาเคชิไว้อย่างนั้น  

ทาเคชิกระะสับกระส่ายคล้ายกำลังจะรู้สึกตัว  ทาเคชิเสียงแผ่ว “เซโกะ...”

แพรวดาวชะงักงันตื่นขึ้น   ไม่แน่ใจว่าตัวเองหูฝาดไปหรือเปล่า

“คิมิ..”