บทละครโทรทัศน์ รอยรักหักเหลี่ยมตะวัน ตอนที่ 15 หน้า 8
ในร้านซูชิ เล็ก ๆ ชินอิจิกระแทกตัวนั่งตรงโต๊ะมุมสงบในร้านอย่างอารมณ์เสีย ทั้งเจ็บและแค้นเคนอิจิมาก เจ้าของร้านเข้ามาโค้งตัวต้อนรับชินอิจิ ชะงักเล็กน้อยเมื่อเห็นใบหน้าบวมช้ำ และสภาพสะบักสะบอมของชินอิจิ
ชินอิจิสั่งเสียงดุ “สาเกร้อน”
เจ้าของร้านรีบก้มศีรษะรับคำแล้วรีบเลี่ยงไปอย่างกลัวๆ
โคจิเข้ามานั่งร่วมโต๊ะกับชินอิจิ เก้าอี้ฝั่งตรงข้าม โดยไม่ได้รับเชิญ ชินอิจิเงยหน้าขึ้นมาเจอโคจิ ขยับตัวเล็กน้อยราวกับเตรียมพร้อมถ้ามีเรื่องกัน
“ฉันมาดี” โคจิพูดกับชินอิจิ สีหน้าเรียบนิ่ง
เจ้าของร้านเอาสาเกเข้ามาเสิร์ฟ กำลังจะรินสาเกให้ แต่โคจิโบกมือไล่ เจ้าของร้านจึงรีบเลี่ยงไป โคจิรินสาเกใส่ถ้วยสาเก 2 ถ้วย แล้วยกสาเกถ้วยหนึ่งวางให้ชินอิจิตรงหน้า ชินอิจิมองถ้วยสาเกด้วยสายตาระแวง
โคจิพูดอย่างรู้ทัน “กลัวยาพิษ โอะนิซึกะไม่เคยใช้วิธีสกปรก วิถีนักรบต้องสู้กันซึ่งๆ หน้า”
“ต้องการอะไร”
“แค่แลกเปลี่ยนทัศนคติ”
“อะไร?”
“นายที่ดีกับนายเลวๆ ต่างกันตรงหัวใจที่เปี่ยมเมตตา เกียรติที่ลูกน้องของโอะนิซึกะได้รับ.. มาจากผู้นำที่มีคุณธรรม” โคจิยกถ้วยสาเกของตัวเองขึ้นดื่มจนหมด แล้ววางถ้วยเปล่าลง
“ฉันเลี้ยง” โคจิวางเงินบนโต๊ะ “ที่เหลือ... ถือเป็นการช่วยค่าทำแผล”
โคจิลุกออกไปด้วยท่าทางนิ่ง ขรึม ชินอิจิมองเงินบนโต๊ะ เครียด ไม่เข้าใจว่าโคจิต้องการอะไรกันแน่
ในสวนบ้านโอะนิซึกะ ริวครุ่นคิดตามขณะฟังโคจิรายงาน
“ไอ้ชินอิจิมันอึ้ง เมื่อเราพูดถึงความเลวของเคนอิจิที่กระทำต่อลูกน้อง แต่มันพยายามเก็บอาการไว้”
“สมเป็นมือดีของเคนอิจิ”
“สำหรับซะโต้.. มีฝีมือแค่ไหน ถ้าทำงานพลาดก็ไม่ต่างอะไรกับสุนัข”
“ความเจ็บแค้นที่ชินอิจิมีต่อเคนอิจิจะมีประโยชน์กับเราในอนาคต”
ริวกับโคจิสบตากันมีเลศนัย มีแผนบางอย่างในใจ
ในห้องพักฟื้นทาเคชิ ทาโร่เปิดประตูเดินเข้ามาในห้องอย่างเงียบเชียบ เห็นแพรวดาวนั่งฟุบหลับอยู่ข้างเตียงทาเคชิ มือแพรวดาวกุมมือข้างหนึ่งของทาเคชิไว้ ไม่ยอมปล่อยแม้ยามหลับ ทาโร่เฝ้ามองแพรวดาวด้วยความเป็นห่วง ก่อนหยิบผ้าห่มผืนหนึ่งที่ปลายเตียงมาคลุมห่มให้แพรวดาวอย่างแผ่วเบา
แพรวดาวละเมอ “ทาเคชิ...“
ทาโร่ชะงักนิดหนึ่ง หยุดฟังว่าแพรวดาวจะพูดอะไร